"Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę, mój Boże, 
Tobie ufam: niech nie doznam zawodu!
Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną!
Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; 
doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.
Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, 
i naucz mnie Twoich ścieżek!
Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, 
bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca,
i w Tobie mam zawsze nadzieję.
Wspomnij na miłosierdzie Twe, Panie, 
na łaski Twoje, co trwają od wieków.
Nie wspominaj grzechów mej młodości <ani moich przewin> 
ale o mnie pamiętaj w Twojej łaskawości
ze względu na dobroć Twą, Panie!
Pan jest dobry i prawy: 
dlatego wskazuje drogę grzesznikom;
rządzi pokornymi w sprawiedliwości, 
ubogich uczy swej drogi.
Wszystkie ścieżki Pana - to łaskawość i wierność 
dla tych, co strzegą przymierza i Jego przykazań.
Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, 
odpuść mój grzech, a jest on wielki.
Kim jest człowiek, co się boi Pana? 
Takiemu On wskazuje, jaką drogę wybrać.
Będzie on przebywał wśród szczęścia, 
a jego potomstwo posiądzie ziemię.
Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, 
i powierza im swoje przymierze. 

Oczy me zawsze zwrócone na Pana, 
gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła.
Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, 
bo jestem samotny i nieszczęśliwy.
Oddal uciski mojego serca, 
wyrwij mnie z moich udręczeń!
Spójrz na udrękę moją i na boleść 
i odpuść mi wszystkie grzechy!
Spójrz na mych nieprzyjaciół: jest ich wielu 
i gwałtownie mnie nienawidzą.
Strzeż mojej duszy i wybaw mnie, 
bym się nie zawiódł, gdy się uciekam do Ciebie.
Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, 
bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.
Boże, wybaw Izraela 
 ze wszystkich jego ucisków!"